LOI: een onmisbare overeenkomst bij overnames

13 september 2024

Wat is een LOI?

Een LOI, wat staat voor Letter Of Intent, is een document in overnametrajecten. Het kan worden gezien als een voorlopig koopcontract waarbij de intentie tot het overdragen van een onderneming wordt vastgelegd. De LOI komt tevoorschijn als partijen besluiten om met elkaar een onderhandelingsproces in te gaan. Als er met een overnamekandidaat overeenstemming is bereikt over de belangrijkste zaken (denk aan de datum en de prijs) dan is het verstandig om een overeenkomst op te stellen waarbij de intenties tot koop en verkoop op papier worden gezet.

LOI: bindend of niet?

De Letter Of Intent wordt ingezet om de zaken waarover overeenstemming is bereikt vast te leggen en afspraken te maken over het vervolg van het proces. Een LOI is nog niet bedoeld als volledige bindende of definitieve koopovereenkomst. Bij het opstellen zal er sprake zijn van tegengestelde belangen tussen koper en verkoper. Een koper wil doorgaans nog voldoende ruimte inbouwen om onder omstandigheden de deal niet door te laten gaan en de overeenkomst daarom zoveel mogelijk als een intentie willen insteken. Als het dan later tegenvalt kan er nog van de overname worden afgezien. De verkoper zal daarentegen zo veel mogelijk binding tot stand willen brengen, zodat zij zoveel mogelijk zekerheid heeft dat de deal doorgaat. Er wordt daarom doorgaans behoorlijk onderhandeld over de formuleringen in de intentieovereenkomst.

Wanneer gebruik je een LOI?

Een overnametraject verloopt in verschillende fases. Nadat een geheimhoudingsverklaring is ondertekend, deelt de verkoper bedrijfsinformatie met de potentiële koper. Op basis hiervan kan de koper een voorlopig bod doen. Als beide partijen het eens zijn over de prijs, wordt een LOI opgesteld en ondertekend, waarbij het gebruikelijk is dat aan de potentiële koper  exclusiviteit wordt verleend.

Hierna volgen verdere onderhandelingen en krijgt een potentiële koper de kans om onderzoek te doen naar de onderneming. Zo’n boekenonderzoek (“due diligence”) verkleint, onder andere, de kans voor een koper dat er later nog lijken uit de kast komen. Als er geen onoverbrugbare verrassingen zijn, wordt de definitieve koopovereenkomst opgesteld. Deze meer gedetailleerde onderhandelingen vinden plaats binnen de afgesproken kaders in de LOI en de uitkomsten van het due diligence onderzoek. In deze overeenkomst worden alle gedetailleerde afspraken tussen de verkoper en koper vastgelegd en worden er ook afspraken gemaakt omtrent te verstrekken garanties en vrijwaringen door verkoper.

Wat staat er in een LOI?

Je kan een Letter Of Intent kort houden, maar het kan ook heel uitgebreid zijn. Dit is afhankelijk van meerdere factoren. Zoals bijvoorbeeld de complexiteit van de deal en het vertrouwen tussen partijen. Hieronder hebben we een aantal aspecten die je tegen kunt komen in een LOI op een rijtje gezet:

• Object: wat wordt er verkocht? Is het een aandelentransactie of een activa-passivatransactie?
  • In geval van een aandelentransactie; hoeveel aandelen en welke aandelen worden verkocht?
  • Bij verkoop van de activiteiten; welke activa worden er wel of niet gekocht en welke schulden neem je over?
• Prijs: soms is er al een concrete prijs afgesproken, terwijl in andere gevallen alleen de methode voor het bepalen van de prijs is vastgelegd (een prijsformule). Tevens zullen normaliter de uitgangspunten die zijn gehanteerd bij de prijsvorming worden opgenomen.
• Vorm en moment van betaling: welk deel van de koopsom wordt meteen na levering betaald en welk deel later?
• Effectieve datum: per wanneer gaan de aandelen en alle rechten en verplichtingen die daarbij horen over van verkoper naar koper?
• Opschortende voorwaarden: potentiële kopers stellen vaak voorwaarden waarmee ze de koop kunnen afblazen als er onverwachte zaken opduiken, bijvoorbeeld door negatieve bevindingen uit het boekenonderzoek of als financiering tegen marktconforme voorwaarden niet haalbaar blijkt.
• Doorkijk naar de koopovereenkomst: er worden vaak ook al een aantal afspraken vastgelegd die later in de koopovereenkomst weer aan bod komen. Bijvoorbeeld een non-concurrentiebeding. Of afspraken over personeel.
• Tijdspad: het is verstandig om een tijdschema uit te werken, zodat beide partijen zich committeren aan een realistisch maar ook voldoende ambitieus tijdschema. Het is belangrijk dat voldoende snel duidelijk wordt of een definitieve deal mogelijk is.
• Rol verkoper: er worden afspraken gemaakt over de rol van de verkoper na bedrijfsoverdracht. Soms blijft een belangrijke DGA nog een periode aan de te verkopen onderneming verbonden met het oog op een zorgvuldige overdracht.
• Exclusiviteit: hoe verder in het proces, hoe meer informatie je met elkaar deelt en tijd en energie je erin stopt. Zodra een boekenonderzoek wordt gestart lopen de kosten op en vraagt een koper doorgaans om exclusiviteit. De verkoper garandeert dan dat er geen gesprekken meer gevoerd worden met andere partijen over de verkoop.

Conclusie

Een Letter Of Intent is nog geen definitieve koopovereenkomst maar er worden wel al veel cruciale zaken vastgelegd over de beoogde transactie. Zowel voor koper als verkoper is het van belang dat haar belangen daarin voldonde gewaarborgd worden. Het is verstandig om op voorhand de afspraken goed vast te leggen. Zo wordt de kans op onenigheid op een veel later moment in het proces teruggebracht.

Hulp nodig met een LOI?

Heb je behoefte aan advies bij het opstellen van een Letter Of Intent? Of wil je begeleid worden gedurende het volledige proces? Neem dan contact op met een van onze Corporate Finance adviseurs. Ze helpen je graag verder.

Deze blog is geschreven door Anne Kemps in samenwerking met: