Megens

De mannen van Megens

De mannen van Megens

zomer 2022

Megens

Megens Oirschot, specialist in tuin- en parkmachines, werd in 1916 opgericht door de overgrootvader van de huidige eigenaar. Gedurende maar liefst 106 jaar ging het bedrijf driemaal over van vader op zoon. Bart Megens is de vierde generatie aan het roer van de organisatie. Megens Oirschot floreert onder zijn leiding. Het gaat goed met de zaak, de medewerkers en de klanttevredenheid. Vakkennis, gezond verstand en Brabantse gemoedelijkheid lijken daarvoor de basis te zijn. Maar als je het aan Bart vraagt, is zijn antwoord: “Ik heb vooral ontzettend veel van mijn vader geleerd.”

Megens Oirschot levert en onderhoudt machines voor tuin en park. Voor particulieren zijn dat bescheiden formaten voor een overzichtelijk bedrag. Voor de zakelijke markt – voornamelijk golfbanen, stadions en partijen in groot groenonderhoud – gaat het om aanzienlijk andere formaten en bedragen. Logisch natuurlijk, want het gaat ook om beduidend grotere oppervlakten en nauwkeurigheid bij het maaien. Op golfbanen en in het stadion wordt het gras zelfs tot op de millimeter nauwkeurig afgesneden.

 

Bart Megens: “Mijn overgrootvader is begonnen met de handel in graszaden. Die werden zorgvuldig afgewogen en in papieren zakjes verkocht. Die weegschaal en een paar van de zakjes hebben we nog. Toen mijn grootvader in het bedrijf kwam, zag hij dat al dat gras ook gemaaid moest worden. Hij is in 1962 met machines van het merk Toro gestart. Dit kwaliteitsmerk uit de Verenigde Staten is nu nog steeds ons hoofdmerk.”

 

 

“Mijn vader heeft me nooit gepusht om het bedrijf over te nemen. Als je maar gelukkig bent, zei hij.”

 

 

Hans Megens

“Mijn grootvader was een echte levensgenieter en wispelturig in zijn bedrijfsvoering. Mijn vader, Hans, was juist enorm georganiseerd, precies en secuur. Hij heeft na de overname op zijn eigen manier leidinggegeven aan het bedrijf.” In 1992 besloot Hans het bedrijf aan huis, in het centrum van Oirschot, te verhuizen naar de huidige locatie op het bedrijventerrein. “Dat was ook beter. Voor het centrum, het bedrijf, maar vooral ook voor hemzelf. Hij had zo’n hart voor de zaak, om vijf uur afschakelen viel hem niet mee. Bij het bedrijf aan huis werd in de avond nog aangebeld voor allerlei zaken en dan kon hij het niet laten weer aan het werk te gaan. Op de locatie die hij hier liet bouwen, verdween dat vanzelf.”

 

Bij Bart was de interesse in het bedrijf er al van jongs af aan. Als vijfjarig mannetje liep hij door het bedrijf, klom er op zolder en speelde in het papierhok. Later studeerde hij aan de hts  technische bedrijfskunde en logistiek en ging daarna eerst – op aandringen van zijn vader – ergens anders aan het werk. “Mijn vader heeft me nooit gepusht om het bedrijf over te nemen. Als je maar gelukkig bent, zei hij. Mijn broer en zus hebben inderdaad iets anders gekozen, maar ik wilde het vanuit mezelf toch echt heel graag.”

 

Leermeester en klankbord

In 2011 nam Bart, na jaren met zijn vader gewerkt te hebben en ervaring op te hebben gedaan, het bedrijf over. Hans werkte nog een jaar of vijf fulltime mee om daarna rustig af te bouwen. “Ik heb het ondernemen van mijn vader geleerd, het is een goede leerschool geweest. Mijn vader was precies wat ik nodig had: stabiel en secuur. Hij zorgde altijd dat werkelijk alles klopte: cijfers, papierwerk, afspraken, opties op de machines. Alles. We hebben tien jaar samengewerkt en hij was de beste leermeester die ik me kon wensen.”

 

Hans Megens overleed zeer plotseling op 18 januari 2020. “Mijn vader werkte toen nog maar twee ochtenden in de week. Maar hij was nog altijd mijn steun en toeverlaat. Hij was mijn klankbord. Als ik het aan hem voorlegde, hadden we gesprekken en discussies over hoe ik iets aan moest pakken. We hoefden het niet eens te zijn, maar ik nam daarna wel een stevig onderbouwde beslissing. Nu moet ik het zonder hem doen. En ik vraag me weleens af: doe ik het goed?”

 

Tradities en moderne zaken

“Ik run het bedrijf nu wel op mijn eigen manier. Je moet met je tijd meegaan om het gezond te houden. Ik ben trots op de geschiedenis, maar het werk verandert. We gaan van mechanisch sleutelen naar elektra en laptops. Dat betekent ook: minder onderhoud aan machines in de werkplaats. Klanten doen daarnaast op een andere manier vooronderzoek en het verkoopproces is dus ook veranderd.”

 

Sommige dingen veranderen echter nooit. “Net als vroeger is de relatie met de klant belangrijk. In ons vak gaat het om uitzonderlijk lange relaties: bij sommige golfbanen komen we al ruim 40 jaar. We denken graag mee met de klant om een passend advies te geven. Met de persoonlijke benadering van een familiebedrijf, gecombineerd met ons specialisme in deze grote machines, bieden we onze klanten iets unieks. Zo kunnen zij op ons rekenen en gaan wij elke dag met plezier naar het werk.”

 

Dat werk vindt voor Bart en zijn team van acht medewerkers vrij strikt plaats tussen 08.15 en 17.00 uur. “Ons werk is te plannen. Als we structureel overwerken, doe ik iets verkeerd. Werk en privé moeten in balans zijn. Ik wil thuis kunnen eten en de kinderen zien. Ik wil met ze mee naar sportclubs en andere belangrijke gebeurtenissen meemaken. En dat wil ik ook voor mijn medewerkers. Ik weet dat mijn vader dat ook graag wilde, maar hij kon het werk vaak moeilijk loslaten. Ik probeer dat, bewust, wel te doen.”

 

De toekomst en de jeugd

“Verder dan een jaar of vijf kijk ik niet vooruit. Daar zijn het leven en de markt te onvoorspelbaar voor. Onze focus verschuift steeds meer naar het afsluiten van onderhoudscontracten. Een grote machine gaat 8.000 uur mee, wordt 1.200 uur per jaar gebruikt en is dus goed voor zeven jaar service, onderhoud en onderdelen. Dan heb je, na de verkoop, jaren gegarandeerd werk voor je team.”

 

 

“Ik heb het ondernemen van mijn vader geleerd, het is een goede leerschool geweest.”

 

 

Toch heeft Bart wel degelijk nagedacht over de langere termijn. “Nadat mijn vader overleed, vertelde zijn vriendin iets dat ik nog niet wist: hij had ook wel vrachtwagenchauffeur willen worden. Maar na zijn studie was hij hard nodig in het bedrijf, de werkdruk was daar toen erg hoog. Ik heb die druk nooit gehad. Ik heb het ondanks dat toch altijd belangrijk gevonden om het familiebedrijf voort te zetten. Door dat gesprek met zijn vriendin is echt alle druk eraf. Mijn vader vond het geen must om het bedrijf in de familie te houden en die wetenschap geeft me zó veel rust.”

 

De zoons van Bart hebben wel interesse in het bedrijf, maar zijn nog jong. “Ken je de uitspraak: de eerste bouwt het op, de tweede maakt het groot, de derde breekt het af? Ik ben al de vierde, dus daar zijn we doorheen. Als mijn zoons in het bedrijf willen, zou ik het aan willen pakken zoals mijn vader het deed. Er een poosje bij blijven en ze de tijd geven om het vak te leren. Als ze het bedrijf niet in willen, verkoop ik de zaak over een jaar of 15. En dat vind ik echt prima. Als ze maar gelukkig zijn.”

 

Thuis in Oirschot

Bart: “Ik heb mijn hele leven in Oirschot gewoond. Sinds een paar maanden woon ik weer in het ouderlijk huis. Mijn overgrootvader bouwde het in 1950 en het bedrijf heeft er een hele poos naast gelegen. Na mijn overgrootvader hebben mijn grootvader en vader in het huis gewoond.” Bart woont er nu met zijn vriendin, zijn zoons van 13 en 10 en zijn stiefzoons van 18 en 15 jaar. “Lekker druk, met die vier mannen in huis.” Het huis is nu 72 jaar in de familie en Bart wil het graag zo houden.

 

 

 

Dit artikel verscheen in het magazine ‘samen maken we toekomst’, editie zomer 2022, gedrukt in juli 2022. Twee keer per jaar brengt Joanknecht dit magazine uit voor haar relaties. Magazine ontvangen? Laat het ons weten: Tel. +31 40 844 70 00 of via info@joanknecht.nl. Wil je reageren, heb je een vraag of feedback voor ons? Neem dan gerust contact op met Marlies Vervoordeldonk, hr- en communicatiemedewerker bij Joanknecht via tel. +31 40 240 9493 of via mvervoordeldonk@joanknecht.nl.